Zaterdag 4 juni.
Je hebt vroeg en je hebt vroeg. Dit is vroeg! Iets na 3u zitten we in de auto richting Brussel. We hebben dan wel een Ryanair vlucht maar gelukkig voor ons vertrekt deze vanop Zaventem. We genieten van een koffie terwijl we wachten.
Perfecte vlucht (voor toch wel een strak prijsje van 250 € pp, inclusief een ingecheckte bagage voor elk van ons).
We hebben deze reis opnieuw volledig zelf gepland. Via Airbnb en Booking hebben we onze logementen vastgelegd, de huurauto werd via Avis geregeld en de reisinspiratie is in overvloed online vinden. Is het toeval of zijn we er gewoon meer alert voor, maar de laatste maanden horen we best veel mensen uit onze omgeving die Jordanië als reisbestemming gekozen hebben. Begrijpelijk, het land heeft dan ook heel veel te bieden. Ons was het vooral te doen om de combinatie van cultuur en natuur, lekkere keuken, geschiedenis, wandelmogelijkheden, duiken, Dode Zee, Rode Zee, Petra. Allemaal bucketlistmateriaal. Na vakanties in Libanon en Israël-Palestina zijn we ook wel geboeid door de cultuur in het Midden-Oosten.
Uiteraard was het ons ook een gelegenheid om nog eens met ons drie samen te zijn. De twee voorafgaande jaren waren voor ons gezin best wel bijzonder. Het doet dus enorm deugd om nog eens een ontdekkingsreis te doen met ons drie. Frankrijk en Italië waren prima, maar geef ons toch maar meer onbekend terrein.
Wanneer we het vliegtuig verlaten komt de hitte als een blok op ons gevallen. De droge wamte in combinatie met de stevige wind, geven al direct een indicatie van wat we hier de volgende twee weken mogen verwachten. De afhandeling op de luchthaven gaat erg vlot. Gelukkig hadden we thuis al een Jordan Pass gekocht waardoor we ook dit niet meer moeten regelen. Met deze pass betaal je je “entrance visum” voor Jordanië én heb je toegang tot de belangrijkste attracties. Ideaal! Fé zoekt online op hoe we zo efficiënt mogelijk vanop de luchthaven naar onze airbnb geraken. Via de officiële taxiservice op de luchthaven kunnen we voor een kleine 30 euro met z’n drieën de route van om en bij de 45 minuten afleggen. Er is ook public transport, maar het comfort in combinatie met de al bij al schappelijke prijs, doen ons kiezen voor de taxi. Hoewel de luchthaven midden in de woestijn ligt, beginnen we onderweg geleidelijk aan meer en meer huizen te zien. Eénmaal in de buurt van Amman wordt het ook heuvelachtig. De stad is duidelijk op een paar heuvels gebouwd. In het dal daartussen ligt een prachtig Romeins amfitheater dat nog wonderwel intact is en nog altijd gebruikt wordt voor voorstellingen. We gaan via een code binnen in onze Airbnb waar Motaz, de eigenaar, ons opwacht. We logeren écht in zijn huis waar hij twee kamers verhuurt. Het is er super sfeervol ingericht en het ruikt er heerlijk! Onze kamer is ruim en we kunnen van alle faciliteiten in het huis gebruik maken. Er staat koffie klaar en het terras is erg uitnodigend. Motaz stuurt ons via whatsapp nog een hele lijst met tips. Fé en ik pinnen ze allemaal in onze offline Google maps zodat we ze kunnen raadplegen als we in de stad aan het wandelen zijn. We maken een basisplanning voor de komende anderhalve dag. Omdat de Citadel open is tot 19u en je van hieruit ook een prachtig uitzicht over de stad hebt, beslissen we om hier eerst naartoe te gaan. Het is een halfuurtje wandelen, wat op zich best meevalt, maar in Amman is werkelijk niets plat. Bovendien zijn veel straten met elkaar verbonden via steegjes waar je dan tientallen trappen te verwerken krijgt. Fé en ik zijn niet in lange broek of rok maar hebben er wel op gelet om geen te korte rokjes of shortjes aan te doen. Toch worden we voortdurend bekeken. Vooral Fé dan. Pffft, we proberen het te negeren, maar het geeft toch een vreemd gevoel. We zijn blij dat Nico bij ons is. Eigenlijk niet ok dus. Enfin, we laten het ook niet aan ons hart komen. Nadat we eerst nog even langs een “exchange” kantoor gepasseerd zijn om de dollars die Fé nog had meegebracht had uit Costa Rica om te ruilen naar Jordaanse Dinar, wandelen we verder richting Citadel. Deze ligt boven de stad, met een prachtig uitzicht op het amfitheater en de duizenden zandkleurige huizen die de stad rijk is. Het is een site met een groot historisch belang. Er zijn hier restanten van beschaving gevonden van de 23e eeuw voor Christus. Amman is altijd al een plaats geweest waar volkeren vertoefd hebben. Tijdens de periode van de Nabateeërs was de naam trouwens Philadelphia en niet Amman. We zien er restanten van tempels, van een oude citadel, een oude grot, een Byzantijnse kerk, … en talloze uitkijkpunten. Amai, dit was de wandeling meer dan waard! Puur archeologisch hebben we al straffere plaatsen gezien, Baalbek in Libanon bijvoorbeeld, is van een nog andere categorie. Toch kun je niet om deze plek heen als je Amman en Jordanië wil begrijpen. We wandelen rustig terug naar onze Airbnb om ons te verfrissen zodat we deze avond iets kunnen gaan eten in de stad. Het is al een onzettend lange dag geweest dus willen we het niet te laat maken. Fé heeft nieuwe Teva’s die voor blaren op haar voeten zorgen en ook ik ben niet comfortabel genoeg met mijn campersandalen. Ik heb al spijt dat ik mijn loopschoenen niet meegebracht heb. In een winkeltje in de stad vinden we allebei een paar lichte sportschoen die ons uit de nood helpen. Oef!
Terug op onze kamer doet de douche zijn werk: helemaal opgefrist, nog wat rusten op ons bed en dan terug naar buiten voor een etentje bij Chams El Balat. Zowel Petra & Bruno als onze eigenaar van de Airbnb hadden dit aangeraden. We begrijpen waarom! Wat een heerlijke setting. We mogen ons installeren in de feeërieke tuin en kunnen online bestellen. Die Midden-Oosterse keuken is helemaal ons ding! Fantastische groene labneh, hummus, zuurdesembrood, Zaatar salade, frittatta met peterselie, gebakken aardappelen, pizzaatjes belegd met lamsgehakt, zaatarbroodjes, … en de twee absolute toppers voor mij: de opgevulde ui en de falafel met rode biet! We drinken er een lokaal biertje van het vat bij en Fé drinkt een cocktail. Gelijk heeft ze!
Terug in ons logement, installeer ik me met de laptop op ons terras. Het is nog meer dan 25 graden om 23u…onwaarschijnlijk. Het is duidelijk dat we het hier vooral van de ochtenden en de avonden zullen moeten hebben. Misschien moeten we wel overwegen om, zoals zovelen hier, over de middag een siësta te houden. We zien wel, we komen nog wel in ons ritme. Het was alvast een meer dan geslaagde eerste dag. En Alfie? Die stelt het opperbest in de kwispelranch. We kregen al een paar filmpjes door wat ons uiteraard erg blij stemt. Thuis worden de katjes verwend door onze trouwe huisoppas Bianca. Iedereen happy dus!