Het lot probeerde ons iets te vertellen ...
- Inge Dubois
- 15 jul 2020
- 3 minuten om te lezen
Maandag 13 juli 2020
Gisterenavond nog zitten zoeken in de tent naar een leuke locatie om morgenavond te slapen maar niet direct iets gevonden wat beschikbaar of betaalbaar was. Dan maar laptop dichtgeklapt en heerlijk geslapen. Deze ochtend van de enige homecamper-eigenaars die we hadden gecontacteerd berichtje gekregen dat het niet zou lukken. Het zij zo. We zien wel waar we belanden. Nu eerst koffie! En Fé wil vandaag graag een eitje bakken als ontbijt. Twee eieren gaan verloren in het gras (pannetje gevallen) maar de overige twee zijn wel bijzonder lekker. Het gaf haar in elk geval ook genoeg kracht om de tent ongeveer in haar eentje op te vouwen. Enkel het zeil erover trekken moet je met twee voor zijn. Het gaat vlotter dan de vorige dagen omdat we nu ook meer door hebben hoe je de vouwen legt van de tent. Nico zegent onze nieuwe auto in met een bumperkrasje (zij die hem kennen, weten hoe hij daarop reageerde) en we kunnen vertrekken. Au revoir Golf du Morbihan!
We beslissen om als eerste stop van de dag, Guérande te nemen. Beroemd van het zout en de fleur de sel. Het is een kleine ommuurde middeleeuwse stad met veel charme. Naar aanleiding van de Franse nationale feestdag morgen hangen er overal vlaggetjes, best sfeervol. Vele leuke winkeltjes maar ook wel veel toeristen. We wandelen er even door en zoeken dan een lokaal restaurantje uit voor de lunch. Nog een laatste keer Bretoens voor we naar de Acquitaine gaan: des galettes blé noir met een rilette van makreel en zeekraal. Heel fris en smaakvol. Als dessert een gesuikerde pannenkoek op Bretoense wijze: flinterdun en binnenkant zacht, buitenkant knapperig met boter vermengd met bruine suiker. Yummie.
Via de vestigingsmuur wandelen we terug naar onze auto. Net buiten de stad liggen de grote zoutvelden waarvan sommigen nog in bloei staan (paarse bloemetjes). Toch een heel bevreemdend zicht allemaal. Hier en daar zie je een seizoensarbeider, donker gebruind, in de hitte zout filteren of scheppen maar verder is het hier vooral leeg en weids.
Ik had deze ochtend nog een berichtje gestuurd naar de camping op Ile de Ré waar we gereserveerd hadden, om te informeren voor fietsverhuur. Toen ik hun reactie terug kreeg en wat aan het onderzoeken was wat we best zouden doen, viel mijn frank ... we worden deze avond op die camping verwacht! Oh help. In mijn hoofd zat het anders: ik dacht écht dat er nog een nachtje tussen was. En mijn Verheyens, die vertrouwen voor zo'n dingen helemaal op mij. Het was duidelijk dat het lot ons iets probeerde te vertellen toen we gisterenavond en deze ochtend geen succes hadden bij het zoeken van een nieuwe slaapplek! Ok, change of plans. We geven in de GPS Ile de Ré in en ontdekken dat we daar tegen 18u zullen zijn. Valt nog mee. Eénmaal in de buurt van La Rochelle valt het ons op hoeveel auto's het eiland verlaten. Op een bepaald moment vragen we ons af of er niks aan de hand is, het lijkt wel een evacuatie. Zou het te maken hebben met mensen die liever thuis de nationale feestdag vieren en dus nu al vertrekken vanop hun lang-weekend-bestemming? We zullen het nooit weten maar het maakt ook niet uit. Rond halfzeven kunnen we beginnen aan het installeren van onze tent. De ondergrond bestaat hier volledig uit strandzand. Niet verwonderlijk want achter onze tent ligt een duinengordel en daarachter l'océan (de rode draad in onze vakantie). Er liggen matten om met de auto op te rijden zodat je niet wegzakt. We beslissen om niet alleen onze ondertent maar ook de bodem ervan te installeren zodat we het zand zoveel mogelijk uit de tent kunnen weren. Een klein half uur later kunnen we onze rosé drinken en genieten van ons avondeten. Deze camping heeft, net als de rest van het eiland hier, mooie witte gebouwen met pastelkleurige ramen en deuren. Heel charmant. Na ons eten, klimmen we nog eens op de duin en krijgen we een prachtig breed strand te zien. We zijn er bijna alleen. Heerlijk! Fé oefent wat met haar vlieger en Nico speelt met zijn drone. Ik geniet van de zonsondergang en de rust. Wat een geluk dat we op tijd opgemerkt hebben dat we hier verwacht werden. Wanneer er later op de avond wat meer wind op komt zetten, kruipen we lekker gezellig in onze tent. Benieuwd of de prima herinneringen die ik had van een vorig bezoek aan Ile de Ré, morgen opnieuw zullen bevestigd worden.
Comments