Bonne anniversaire pour la Belgique et Vive la France!
- Inge Dubois
- 26 jul 2020
- 2 minuten om te lezen
dinsdag 21 juli 2020
Wij laten vandaag de kust voor wat ze is en willen in het landelijke Dordogne onze eerste wildcamping avonturen beleven. Het lijkt mij meer evident om dergelijke plaatsjes te vinden buiten de kustregio. Omdat we ook nog graag wat willen sporten, trekken we eerst richting Argentat, de hogere Dordogne om dan tegen het weekend richting Bergerac te gaan waar we een boerderijcamping gereserveerd hebben. Vanuit Carcans richting Argentat is het een goede 3u rijden. Het is rond 10u als we wegrijden uit Huttopia. Omdat onze -nieuwe- auto een paar dagen onder de dennenbomen gestaan heeft, zien we hier en daar harsdruppeltjes. Toch maar even langs de carwash en ondertussen ook voor Fé wat zalf kopen om haar voetjes te verzorgen. Ik probeer het haar elke dag opnieuw duidelijk te maken hoe belangrijk het is is om je voeten te soigneren maar voorlopig blijft het bij proefondervindelijk ervaren wat het betekent als je het niet doet. In zo’n selfcarwash is onze auto weer als nieuw. We kunnen er weer tegenaan voor de komende dagen. De rit verloopt heel soepel: Nico rijdt (zonder files) en ik zorg voor de blog.
Tegen de middag zijn we in Brive-la-Gaillarde waar we stoppen voor een slaatje en een frisdrank. Nog een klein uurtje rijden en we zijn op onze bestemming. Hoewel, waar is dat eigenlijk onze “bestemming” vandaag? Geen idee. We rijden langs de Dordogne en vinden een leuke spot. Helaas, hier is net een andere camper gearriveerd. Dat willen we liever niet. Zo’n plaatsjes moeten echt nog te vinden zijn!
We bezoeken eerst eens het middeleeuwse Beaulieu-sur-Dordogne en drinken een lekker frisse aperol op terras. Wat is het hier heet! Minstens 35°celsius. Google vertelt ons dat het morgen flink kan onweren. Je voelt het aan alles in de lucht. Dat wordt nog leuk in onze kajak morgen!
Aan de andere kant van de rivier vinden we een ongelofelijk mooie plek om ons te installeren: onder bomen (schaduw, dank u!), privé strandje aan de rivier en zalig fris water om in te zwemmen. Beter kan niet voor onze eerste ervaring. We rijden nog even langs de supermarkt om wat eten voor deze avond en een lunch voor de kajaktocht van morgen en dan installeren we ons op onze eerste wildkampeerplek. Uiteraard nog zonder tent open te zetten. Dat zullen we doen als het donker wordt. Nu eerst stoeltjes installeren, zwemmetje placeren, aperitieven en koken. De tomatensoep met basilicum en de risotto met courgette en champignon (uit de diepvries) hebben nog nooit zo heerlijk gesmaakt. Wat een fantastische plek is dit. Terwijl Fé en Nico de tent open zetten doe ik de afwas in de Dordogne. Lang leve opgewarmd water om af te wassen en een gigantische spoelbak voor mijn borden! Nico en Fé zijn allebei bezweet van het opzetten van de tent en trekken hun kleren uit. Hoe heerlijk is het om poedelnaakt te baden in de Dordogne bij het vallen van de nacht. Dit zijn dé momenten waarvan ik droomde toen we een rooftoptent regelden. De rest was ook al fijn hoor, maar dit is toch wel het summum. 21 juli, Vive la Belgique, maar toch ook wel Vive La France. Wat een buurland hebben wij toch. Zoveel natuurlijke rijkdom.
Commenti