Behulpzame Bretoense bonken blijven banden blazen.

Zondag 12 juli 2020

Toch nog eens de wekker zetten want we zijn maar één volle dag in deze Golf dus willen we toch één en ander zien. Maar first things first: koffie. Zalig met een goed werkend gasstelletje en onze Bialetti: voor mij weliswaar een beetje te sterk maar aangelengd met melk heb ik toch mijn ochtendritueel, vergezeld van een stukje donkere chocolade met zout. We snijden sappige nectarines in stukken en met wat platte kaas en crunchy hebben we een heerlijk ontbijtje in de zon.

Om halftien zijn we bij de fietsenverhuur. Nico zijn e-bike blijkt eerst een kleine variant te zijn maar gelukkig kunnen ze nog omwisselen. Fé en ik hebben een tandem die er best cool uit ziet (new retro style). On y va ... het is al direct gieren en lachen om nog maar gestart te geraken met die tandem. Oh my god, flashback naar een vakantie in Nantes met Gauthier op Noirmoutier waar we hilarische taferelen hebben beleefd met de tandem. Eénmaal gestart krijgen we de vitessen niet op een grotere versnelling. We keren nog even terug naar de verhuurmaatschappij maar ook na hun uitleg lijkt er amper verschil tussen versnelling één en zeven. Ok, dan maar zo. We beslissen om eerst eens naar het haventje te fietsen waar we deze namiddag moeten zijn om te kajakken. Een kleine gezellige bar vlakbij de zee, is te aanlokkelijk om te weerstaan. Eénmaal terug op de fiets, wil Fé een bocht maken met de tandem en ligt de band er deels af waardoor hij helemaal lost. Blijkt dat de tandem zo'n band heeft zonder binnenband (tubeless) en hij makkelijk van de velg af gaat. Dju, we zoeken hulp en gelukkig heb je in een camping veel mensen met een pomp. We worden snel geholpen door iemand met een compresseur. Merci monsieur! Merci beaucoup. We zullen deze zin vandaag nog drie keer mogen herhalen. We hadden kunnen bellen naar de de verhuurders maar in het begin van de dag dachten we dat het opgelost zou zijn, 's middags moesten we dan snel door naar onze kajak en na de kajak hadden we er geen zin meer in. Enfin, het heeft ons in elk geval een heerlijke B-titel opgeleverd en we hadden veel leuke commentaren op onze tandem. Uiteindelijk hebben we maar 30 kilometer kunnen fietsen en dus maar een klein stukje van de baai kunnen doen. 's Middags installeren we ons op een terras waar de kleine mosselen met friet heerlijk ruiken. De keuze is snel gemaakt. De rosé erbij is perfeNa de middag geniet Nico van zijn anderhalf uur rust terwijl Fé en ik een zwemvest aantrekken en onze kajak krijgen toebedeeld. Heb al dikwijls eens gekajakt maar nog nooit op zee en dus ook nog nooit in een kajak met een roer dat je moet bedienen met voetpedalen. Ik had verwacht dat we in redelijk ondiepe wateren zouden moeten varen en daarom een gids mee hadden die ons een goede vaarroute zou tonen. Niks was minder minder waar: we hadden een gids bij omdat het water best wild was, zeker op die plaatsen waar de oceaan de golf binnenkomt. Grote golven die je best dwars doorkruist. Er zijn momenten bij waar onze kajak een paar seconden gewoon zweeft. Wow! Dit hadden we niet verwacht. Hoe leuk is dit. Fé is helemaal in haar nopjes: hoe meer uitdaging hoe beter voor haar. Dit is écht wel lachen en genieten. Ook de compagnie is fijn: een groep van zes Franse vrienden die echt grappig veel moeite doen om ons erbij te laten horen en Jules, onze guide, die heel attent is voor "les filles belges". De golf is bezaaid met honderden kleine eilandjes, de meeste in privé bezit. Met je kajak besef je nog meer waarom dit iconische deel van Zuid-Bretagne bij de selecte club van “De mooiste baaien ter wereld” hoort, net zoals de baaien van Ha-long in Vietnam en van San Francisco in de Verenigde Staten. In de Golf vind je dan ook een uniek spektakel waar de zee en het land zich verbinden, wat leidt tot steeds veranderende landschappen, verspreid over zo'n 11.500 ha.

Iets na halfvijf, krijgt Nico twee blije gezichten te zien. Wij zijn niet gekanteld (in tegenstelling tot 2 andere boten van onze groep) maar zijn wel kletsnat door de grote golven. Nico heeft zijn tijd doorgebracht met lezen op het strand en het drinken van een fris pintje. Gelijk heeft hij. We zoeken nog een laatste keer een fietspomp en sjezen de helling af naar het dorp van Arzon. Het is bijzonder grappig hoe wij alleen maar op de kleinste vitesse kunnen trappen waardoor we precies een komisch duo uit één of andere oude franse film zijn. En maar wippen op dat zadel van die fiets. Nico maakt hilarische filmpjes.

Na het inleveren van de fietsen, gaan we nog eens heerlijk afkoelen in de zee. Het water is best nog koud maar Fé en ik gaan ervoor. Toch voor een paar minuutjes. Dat een frisbee meenemen op reis altijd een goed idee is weten we al maar ook hier op het strand bewijst het schijfje weer zijn fungehalte. Nog een laatste keer via het wandelpad langs de kust naar onze campingspot en dan genieten van een heerlijke douche. Hé hé ... geslaagde dag. De rosé in onze koelbox is heerlijk fris en dus is groentjes snijden in een campingstoeltje een waar plezier. We maken groentebrochettes die we samen met een paar geitenkaasjes grillen op ons vuurtje en eten er rijst bij. Was het perfect? Euh ... nee, beetje verbrand hier en daar maar ach ... wie maalt daarom? De rosé was lekker, de zon schijnt, de camping was een prima ervaring (écht geen hollander te bespeuren en fijne buren) en de oceaan zien we vanop onze kampeerplek. Vive la Bretagne. Er is nog zoveel te ontdekken in deze streek maar het zal voor een volgende keer zijn. Zonder twijfel komen we nog terug naar onze favoriete Franse regio. Morgen naar Pays de Loire.

zee-kayak

genieten van koffie

tandem rijden in morbihan

e-biken in morbihan

l'océane