Beachbikebaantjes!
- Inge Dubois
- 15 jul 2020
- 4 minuten om te lezen
woensdag 15 juli 2020
Geen wekker vandaag. Of toch wel. Fé merkt op dat het wel zonde zou zijn om te lang te slapen. Ok, negen uur dan. We worden spontaan vroeger wakker en Fé en ik nemen onze fiets om naar de bakker te rijden in het dorp. Als we terugkeren kunnen we ons installeren aan de ontbijttafel. De zon moet haar best doen vandaag om door de wolken te priemen maar zal uiteindelijk de strijd winnen. Gelukkig maar. Met de koele wind zou je 's morgens twijfelen of je een pull zal nodig hebben maar gelukkig was dat vandaag weer niet het geval. De camping heeft een wasmachine dus ik maak van onze rustige voormiddag gebruik om onze handdoeken en eerste vuile was te wassen. Het is altijd creatief zijn om dan iets te zoeken om al die was op te hangen maar spanbandjes en een boom brengen soelaas. Vandaag zullen we het eerste deel van het eiland verkennen met de hoofdstad Saint-Martin de Ré en nog een paar andere dorpjes maar beginnen doen we in ons eigen dorp: La Couarde-sur-mer waar er een klein marktje is en we opnieuw een paar leuke winkeltjes ontdekken. Het valt wel op dat veel in dezelfde stijl is: typische franse vakantie-chique bohémien met veel linnen, zachte kleuren, opgerolde broeken, grote rieten tassen, ... maar één voor één zijn de winkels smaakvol ingericht. De prijzen zijn er ook naar (soms écht wel overdreven). We vinden één winkeltje later op de dag waar alles aan 25 euro is, wat dan weer écht koopjes oplevert (en waar we ons achteraf realiseren dat de winkelbediende één stuk niet heeft aangerekend, altijd een meevallertje zoiets). Via één van de wegen, uitsluitend voor fietsers, willen we Saint-Martin bereiken maar er staat dat de weg is afgesloten. We zien toch fietsers van de andere kant komen en wagen het erop. Goede keuze: er zijn nauwelijks andere toeristen, de weg is soms eerder van mountainbike-kwaliteit (wat met onze dikke banden geen probleem is) en de uitzichten zijn prachtig. De oceaan heeft ook hier weer zo'n mooi kleurpalet: van diepblauw, over turkoois naar lichtblauw. Voeg daarbij nog een blauwe hemel met mooie wolken en een geelbruin strand en je weet dat het paradijslijk oogt. Wat een zaligheid om hier te fietsen. Saint-Martin is een ommuurde stad waar nog twee toegangspoorten overeind staan. Ze zijn hier duidelijk gewoon om veel toeristen te ontvangen. Vandaag zijn we er zeker ook niet alleen maar we zijn er wel alledrie van overtuigd dat het hier andere jaren in dezelfde periode mogelijks over de koppen lopen is. Via de haven met plezierbootjes wandelen we over een mooie promenade. Het ene terras na het andere. Het is nog maar 12u maar we beslissen toch om op één van de terrassen met een prachtig uitzicht en een leuke dagmenu ons te installeren. Ik mag nog een keertje oesters en garnalen en wulken eten terwijl Nico en Fé voor tonijnrillette gaan. Fé en ik eten gegrilde sardientjes als hoofdgerecht. Ik vind het lekker, Fé vindt het teveel gepruts. Haar dessert (île flottant) vindt ze dan weer wel heerlijk en Nico en ik ontdekken wat een cappuccino de fraise is. Voor 22 euro hebben we elk een driegangenmenu gegeten op een toplocatie. Mooie deal. Na wat shopping fietsen we verder naar La Flotte, een dorpje dat mee in de lijst staat van "le plus beau village de France" en we begrijpen waarom. Ook hier weer mooie witte huizen met ramen in de kleuren van de oceaan. In de lokale kerk vind ik een mooi kaarsje. Toch maar eentje branden voor een zorgeloos verloop van Fé haar avonturen. Laat het een ritueel of bijgeloof zijn, maakt niet uit. Het heeft wel iets. Een beetje voorbij La Flotte vind je een ruïne van een sisterciënzerabdij uit de 12e eeuw. Nico haalt zijn drone nog eens boven en Fé en ik genieten van de mooie uitzichten. Via de enige paar kilometers op het eiland waar je geen aparte fietsweg hebt, komen we uiteindelijk bij de militaire burcht aan de toegang van het eiland. We gaan er niet binnen omdat het al wat later wordt en we nog helemaal terug moeten (tegen de wind in!). Ik schrik me rot wanneer ik langs de weg fiets en een motard véél te dicht komt voorbij geraasd. Pfff. Niet leuk. Gelukkig komen we heel snel terug op volledig van auto's afgeschermde fietswegen en krijgen we tussendoor nog regelmatig leuke stops gepresenteerd met uitzicht op de zee. Rond 17u belanden we uiteindelijk op een terras in La Couarde waar ik een Picon bier ontdek. Lekker! Had al eerder Picon-wijn gedronken maar met bier is het precies nog lekkerder. Terwijl Fé en ik nog even langs de supermarkt gaan om ingrediënten voor een slaatje, rijdt Nico alvast naar de camping. Weer een geslaagde dag. Blij dat we voldoende lang op dit eiland gebleven zijn. Het bevalt ons hier absoluut. Al moet het gezegd dat we ook alweer uitkijken naar het volgende: een mini-citytrip in ons geliefde Bordeaux!
Kommentare