Avec Bruno à Bordeaux!

(sorry Petra, maar Bruno zijn naam begint nu éénmaal met een B)

donderdag 16 juli 2

Met spijt in het hart leveren we onze fietsen in. In ons hoofd smeden we al plannen om beachbikes aan te schaffen en weekendjes te plannen met onze rooftoptent en de fietsen. Laat het geplante zaadje maar groeien. We zien wel. We hebben een koopoptie voor de tent en hebben nog twee weken om te beslissen. Onze eindbestemming vandaag is een camping in de buurt van Bordeaux. Een tweetal weken terug hebben we deze gereserveerd en ons verwonderd over het feit dat er zo weinig campsites zijn rond Bordeaux, een stad die gericht is op duurzaamheid en ecologie. Enfin, we hebben gelukkig een plaats gereserveerd want de camping blijkt volzet. Petra en Bruno, onze vrienden die hier ook in de buurt aan het rondrijden zijn, wilden ook nog op deze campsite komen logeren maar kwamen van een kale reis terug. Jammer, samen kamperen was leuk geweest. We hebben deze avond wel met hen afgesproken in een restaurantje in Bordeaux. Een leuke plek waar Nico en ik twee jaar terug ook geweest zijn toen we hier een paar dagen op citytrip waren. Maar first things first: met een omweg van een uurtje, zo’n 100 kilometer, kunnen we nog eens langs La Palmyre Atlantique passeren. Een kuststadje bij de monding van de Garonne waar we in 2005 geweest zijn voor een vakantie met Club Med en in 2011 opnieuw toen we op huisruil waren in Cognac. Twee keer hebben we op precies dezelfde plaats een foto genomen en dat willen we nu ook terug doen. Dat is toch een uur omrijden waard, niet? Net als de vorige keren is het ook nu weer wat bewolkt in La Palmyre maar we slagen erin om de juiste locatie te vinden. Het is lachen en gieren om de juiste houding en mimiek te vinden. Fé past ook niet meer op mijn schoot (het zou nu beter omgekeerd zijn!) maar we kunnen toch, bij benadering, een remake van de foto maken. In de haven van La Palmyre vinden we een leuk terras voor de lunch: moules marinières (zo smaakvol!) maar deze keer voor mij met gorgonzola: een ontdekking! Na de lunch zetten we onze weg verder naar Bordeaux. Nico vraagt mij om nog eens te rijden omdat hij wat moe is. We zetten de auto aan de kant en wisselen, net voor de péage. Het was al een paar dagen geleden dat ik gereden heb en wanneer ik in mijn achteruitkijkspiegel de politie zie en besef dat ik mijn slippers nog aan heb, verlopen mijn eerste meters met de auto wat stuntelig (plots remmen, snel aanzetten, …), enfin we zijn niet aangehouden maar het was wel even stressen. Rond Bordeaux is er avondspits waardoor het nipt 16u is als we bij de camping aankomen. De man bij de ingang bekijkt ons wat vreemd. Ik stap uit en leg uit dat we een reservering hebben. Hij kijkt in zijn “boek” maar ziet niks staan … vreemd. Dan merkt hij plots op dat we hier gisteren moesten geweest zijn volgens hen. Dit klopt niet. Ik kan het niet bewijzen via de mail van hen want er staat geen datum in. Enfin, de man is van goede wil en zoekt een oplossing. We krijgen al bij al een prima plek, een beetje afgezonderd. Petra en Bruno laten ondertussen weten dat ze geen geschikte camperplaats vinden voor hun VW busje in en rond Bordeaux en dat ze op weg zijn naar onze camping in de hoop daar ergens in de buurt te kunnen staan. Wanneer ze aankomen gaan we in gesprek met de campinguitbater en mogen we met twee auto’s op ons stuk staan. Ideaal! Die aperol en dat chipje met vrienden on the road … dat zijn van die koestermomentjes. Heerlijk gewoon! Eigenlijk is onze campsite gewoon té ver van de stad om goed te zijn maar gelukkig hebben we een relatief eenvoudige verbinding met het openbaar vervoer: eerst een bus en daarna een tram tot in het centrum. Bordeaux heeft een aantal jaren geleden radicaal geïnvesteerd in deze tramlijn en in vergroening van het centrum en dat heeft geloond. Onder het burgemeesterschap van Alain Jupé heeft de stad een ware metamorfose ondergaan en is het getransformeerd naar een hippe en bijzonder jonge stad. Er is een supermakkelijke verbinding met Parijs waardoor je zelfs een woon-werk verbinding met de hoofdstad krijgt. Net als vorige keer blijf ik enthousiast over het aantal kleine hippe winkeltjes en lokale ambachtslui die overal in de stad te vinden zijn. Deze stad is zo leefbaar. Niet te groot, alles te voet, de aanwezigheid van de rivier, een heel beperkt aantal auto’s en niet te onderschatten: een heerlijk klimaat. Bij Frida, waar we gereserveerd hebben, krijgen we een leuk plekje op terras. De eerste Lilet (gearomatiseerde wijn, hét aperitief van Bordeaux) en de leuke companie zetten de toon voor een geslaagde avond. Het eten was werkelijk voortreffelijk (wat een fantastische coquille saint jacques met een crème van artisjok) en de witte wijn was zo lekker en zo fris. Perfect. Eventjes twijfelen we of we geen taxi terug naar de campsite zouden nemen maar we vinden geen Uber voor 5 personen en een gewone taxi kost letterlijk 10x zoveel als een ticketje voor het openbaar vervoer (waarbij het ene écht goedkoop is en het andere dus écht duur). De keuze is dus snel gemaakt. Morgen gaan we zonder grootste plannen, gewoon wat kuieren in ons geliefde Bordeaux en hopen we dat Fé net zo enthousiast kan zijn als wij over deze stad.