Wandelen als filosofen tussen Kusama en de grootste foodmarket van Japan

_canal kioto

_kusama pumpkin

_kusama sophie and inge

_kusama dots

_sunbrella kids

_1 out of 800 temples in Kioto

_wannabee geishas

_octopus in foodmarket

_waiting while girls are shopping

Het slapen in de dormitory is prima verlopen. Ook de kinderen zijn netjes op tijd gedoucht. Beneden in de hostel kunnen we pancakes als ontbijt bestellen. Hoewel ik eerst ook enthousiast was, heb ik al snel spijt. Voor mij kan er niks boven fruit en yoghurt en crunchy in de ochtend. We beginnen onze stadsverkenning in Gion, de beroemde wijk met houten huizen die vroeger vooral theehuizen waren maar nu fungeren als dure Ryokan-hotels. De huizen zijn vergelijkbaar met die in Kanazawa alleen is de wijk hier groter (maar vinden wij die in Kanazawa gezelliger). We spotten een affiche van Yayoi Kusama. Een prachtige affiche op zich al en als we ze ontcijferen ontdekken we dat er momenteel een tentoonstelling loopt van haar in het museum voor actuele kunst. Initieel was het niet onze bedoeling om opnieuw een moderne kunst museum aan te doen maar deze kans kunnen we niet laten schieten. Een grote “pumpkin” bij de ingang trekt ons over de schreef. Koen wil graag wat tijd om te fotograferen in de stad en beslist om niet mee te gaan. De tentoonstelling zelf is écht cool. Ik ben heel blij dat we dit extraatje toch hebben kunnen toevoegen aan onze vakantie. Bovendien is het pand ook heel erg mooi en traditioneel. Het contrast met de kunst van Kusama kan bijna niet groter zijn. We mogen foto’s nemen bij drie werken (jeuj! dat is toch al beter dan in Matsumoto). Alle kunstwerken dragen heel erg de stempel van Kusama. In de museumshop kunnen we de affiche kopen (inclusief een stevige buis om hem te transporteren). We wandelen nog even door de tuin en verenigen ons dan terug met Koen. Vanuit de Gion wijk is het maar een paar minuten stappen naar de tempel Kinkaku-ji. Een prachtige inkompoort met grote houten pilaren (in vol donker hout) heet ons welkom. Deze sobere pure vormen kunnen mij wel bekoren, liever dan die blingbling die tempels soms hebben. De eigenlijke tempel staat momenteel in de steigers voor renovatie. Ook hier, net als in Nikko, met als doel om tegen 2020 (Olympische Spelen in Japan) klaar te zijn. We hadden het al eerder gezien maar hier in Kioto is het ook volop aanwezig: Aziaten (meestal niet-Japanners) die voor 30 euro per dag een kimono en houten klompen huren en dan zo, vaak als koppel, een hele dag door de stad hossen. Wij struinen nog wat over de site en gaan dan op zoek naar een plek om te lunchen. In een klein huis worden we weer helemaal naar de jaren zeventig gecatapulteerd. Het lijkt een familiezaakje waar de tijd écht is blijven stilstaan. We eten er rijst met beef en een slaatje. Fé krijgt bij haar ijs-thee een klein kannetje met “water”. Omdat ik denk dat het suiker is, proef ik er even van. Mij niet bewust dat dit blijkbaar het kannetje is dat ze mogelijks ook aan andere gasten geven. En ook al ben ik daar nog altijd niet van overtuigd, mijn reisgenoten liggen in een deuk van het lachen (Inge bashen is een geliefkoosde bezigheid, ik kan er wel tegen). Na de lunch wandelen we richting filosofenpad. Het is wat zoeken. Eerst komen we op een soort oude treinbedding (wat uiteindelijk een transportbedding voor schepen bleek te zijn) waar we via grote keien naar boven kunnen wandelen. Diverse Japanse meisjes flaneren er rond en maken hun Instagram foto’s. De setting is dan ook heel erg mooi. Echter, als we boven zijn, realiseren we ons dat we fout gelopen zijn. We denken nog even om via een andere doorsteek wel nog bij de start van het pad te geraken maar deze weg loopt dood op het kerkhof. Gelukkig kregen we van één van de locals een bekertje water aangereikt. De vriendelijkheid van Japanners blijft keer op keer verrassen. Dan maar terug. Met zo’n uur vertraging komen we bij de Nyakuoji-jinja tempel. Ook hier weer een prachtige inkom, de tempel zelf bekijken we eens van ver. We willen nu echt wel aan dat pad beginnen dat ons helemaal tot bij de Ginkaku-ji tempel kan brengen. Het is er prachig wandelen. In het voorjaar bloeien hier de Japanse kerselaars wat een fenomenaal mooi zicht moet zijn. Maar ook voor ons is het al adembenemend. Bovendien is het vandaag heerlijk weer: vermoedelijk wel zo’n 30 graden maar blauwe lucht en een lichte bries. We wandelen het pad een groot stuk af maar kiezen er dan voor om met de bus terug richting stadscentrum te rijden. Het is al laat en we willen graag nog eens naar de foodmarket van Nishiki. Google maps en onze mannen navigeren ons perfect naar de dichtstbijzijnde bus. Een kwartier later stappen we af voor de ingang van de foodmarket. Perfect. We krijgen een lichte nevel over ons als we van de bus stappen: een heerlijke manier om de mensen in de stad te verkoelen. De foodmarket is voor mij écht een walhalla: heel veel verse vis maar ook de meest rare dingen waarvan ik zelfs niet kan uitmaken wat het precies is. We eten sashimi van inktvis, tonijn en zalm. Allemaal op het even lekker. De octopus op een stokje was ok maar in Cambodia twee jaar terug vond ik ze nog beter. De viscake was dan weer wel lekker en de pittige gedroogde gember was gewoon top. Verder hebben we vooral onze ogen de kost gegeven en ons fototoestel doen overuren draaien. We hadden ook ongeveer gegeten als we buiten kwamen rond half zeven. Het is nog een dik half uur wandelen naar de jeugdherberg waar we onze valiezen hadden laten staan. Sophie en Nico hadden het idee om eens te vragen of we daar niet nog eens konden douchen. Zou ideaal zijn. De klantgerichtheid in K’s house is top. We mogen allemaal nog een douche nemen. Ik ga op de 2e verdieping en tref een soort mini-onsen aan: een tafeltje waar ik me aan kan wassen met alles erop en eraan. Het bad laat ik aan me voorbijgaan. Heerlijk fris gewassen, stappen we zo’n 45 min later met onze valiezen in de auto’s die de mannen ondertussen gaan halen zijn. Het is halfnegen voorbij. We rijden naar het Westen van de stad omdat we morgen het bamboe-bos willen gaan bezoeken. In Arashiyama vinden we een goedkope parking om de nacht door te brengen. We willen morgen vroeg opstaan zodat het bos nog redelijk “vrij” is van toeristen. Benieuwd of dit zal lukken!