Bamboebossen, matcha en harakiri

Lunch on the floor

we love matcha

we love matcha

even storage is beautiful

zen gardens

Kimono ladies

Family selfie

Seriously preparing matcha

Matcha tea in bamboo forrest

My girl and me

we can learn a lot from Japanese!

Vivement dimanche

De jetlag is nog altijd niet uit ons lichaam. De wekker staat pas om halftien en toch voelt het alsof we uit een diepe slaap komen. Veel creativiteit kunnen we hier niet aan de dag leggen bij het prepareren van ons ontbijt want vers fruit kost hier een fortuin. Denk daarbij in termen van vier euro voor een perzik (die krijg je dan ingepakt in een speciaal netje). Vreemd dat ze in dit klimaat zelf nauwelijks fruit produceren. Gelukkig ontdekken we in de seven/eleven later op de dag dat we diepvriesfruit en voorgesneden fruit in potjes kunnen kopen. Als je mag afgaan op het aanbod in de supermarkten, wordt er niet veel thuis gekookt hier in de regio van Tokyo. Benieuwd of dit op het platteland straks anders zal zijn. Iets voor 11u trekken we onze voordeur open en merken we dat de temperatuur veel draaglijker is vandaag. Joepie! We wandelen terug onze berg af en stellen vast dat ons huis in de Tsunami-safe-zone ligt. Echt overal zie je hier borden met evacuatieroutes bij tsunamis. Als we straks gaan kamperen aan zee moeten we toch het weerbericht wat in de gaten houden. We kopen opnieuw een daypass voor de tram en stappen deze keer af in Kamakura. Dit stadje is de meest populaire daguitstap vanuit Tokyo. Ook voor schoolkinderen is het een must-do. In de 13e eeuw was dit de hoofdstad van Japan. De tientallen tempels en heilige plaatsen, een mooie boulevard die uitkomt op de hoofdtempel, een park met prachtige waterlelies maken van deze plek een trekpleister. We zijn blij dat we de tijd en ruimte hebben om hier alles te verkennen. Voor velen is dit maximaal een daguitstap, wij kunnen hier morgen gewoon terugkeren. Zonder moeite kan je hier twee dagen vullen. Als we aankomen, kunnen we alweer beginnen kijken voor lunch. Keuze in overvloed en vooral het gevoel dat je eigenlijk niet verkeerd kan kiezen. De traditionele zaken wisselen zich af met hippe eettenten. Hier en daar staan ze met een bord buiten om toeristen aan te spreken maar dit zijn gelukkig de uitzonderingen. We laten ons verleiden door een lokaal restaurant waar je je schoenen uitdoet om op de tatami-mat te stappen en zo bijna “in” je tafel kruipt: de tafels zijn heel laag bij de tatami maar hebben –gelukkig voor Nico- een soort gat eronder waar je je benen kan insteken. Locals doen dit niet altijd. Zij zitten in lotushouding. Fé en ik proberen dit eventjes maar gaan dan toch maar voor de Westerse variant. We krijgen een heel lekkere maaltijd voorgeschoteld in vijf verschillende kommetjes: slaatje, miso soep, kimchi, sojasaus en dun gesneden plakjes rundvlees in een marinade. Dit laatste mogen we zelf grillen op een vuurtje dat in de tafel is ingewerkt. Leuk en vooral heel erg smaakvol. In Japan krijg je overal gekoeld water met ijsblokken gratis aangeboden. Fijn want drank is hier best duur. Eten met stokjes gaat ons ook elke dag beter af. Gelukkig maar want weinig alternatieven.

Na de lunch komen we in een gezellige winkelstraat terecht waar we quasi onmiddellijk op een matcha-winkeltje stoten. Ze hebben hier matcha-producten in alle variaties. Yummie! Nico en Fé gaan voor een ijsje. Ik kies voor een latte. Matcha is zooooo lekker en bovendien zo Japans. Dit smaakt naar meer! Gelukkig hebben we nog een paar weken te gaan in dit land. We kuieren wat rond en zien heel veel mooie dingen. Japanners hebben veel smaak. Vanuit de winkelstraat komen we al snel in een heel andere wereld terecht: de tuinen rond de hoofdtempel. Twee grote vijvers, mooie beplanting, een grote dreef met lampionnen die stuk voor stuk versierd zijn met prachtige tekeningen. We begrijpen niet zo goed waarover de tekeningen gaan, maar genieten van hun pure schoonheid. Alles is hier mooi. Zelfs de vaten waarin ze hun drank opslaan. We zijn de enigen die hier een foto van maken. Ons enthousiasme over Japan neemt met de dag toe. Waar gaat dat eindigen?

Plots voelen we de eerste regendruppels. Yeah right! Deze ochtend hadden we al een paar tientallen mensen gespot op de tram met hun paraplu’s. De dagen voordien waren dit nog parasols (hier populair trouwens en heel vaak in prachtige exemplaren te bewonderen). Als we aan de grote vijver zijn, kunnen we onder een afdakje de gigantische koi-vissen bewonderen en krijgen we entertainment van de waterschildpadden. De regen houdt na zo’n 10 minuten op. We stappen verder naar een tempel die Michael ons aangeraden had. Het is een beetje “off the beaten track” en dus een half uurt wandelen. Even vragen we ons af of we dit wel zullen doen maar we zetten toch maar door. Gelukkig maar! Een pure oase wacht ons op. Een tempel zoals we er al een paar gezien hebben (en ongetwijfeld nog zullen zien) maar vooral een ongelofelijk rustgevende tuin met gigantische bamboes en hier en daar kleine beekjes en waterpartijen. Fantastisch. We vinden het alle drie wondermooi! Aan de ingang kon je kiezen tussen een gewoon ticket (voor de democratische prijs van 1,5 euro) of een ticket met een kop thee. We gaan voor dit laatste en hebben hier geen spijt van. De thee (matcha of course!) wordt ons aangereikt in een mooi keramieken kommetje. Eerst moeten we twee verschillende “snoepjes” opeten (zoet, beetje kleverig) en daarna kunnen we de thee (schuimig) opdrinken. We beginnen door te hebben dat “evenwicht” belangrijk is in de Japanse keuken. Deze middag hadden we ook zoet, zuur, bitter en zout in onze maaltijd. En hier heb je met de koekjes ook een tegengewicht tegenover de thee. De setting waarin we dit kopje thee mogen drinken is magistraal. In de tempel zelf is een ceremonie aan de gang. We kunnen er niet binnen. Iedereen die buitenkomt uit de dienst krijgt een plastic zakje met drie levende rode visjes in … hmm, vreemd toch. We wandelen nog wat verder in de tuin en vergapen ons aan de mandala’s in de steentjes, aan water dat door holle bamboestokken loopt en maken selfies. Zowel Nico als ik hebben net voor de reis een nieuwe telefoon met een prima camera-functie. Dit zorgt ervoor dat we meer foto’s met onze telefoon nemen dan vroeger. Nico heeft zijn groot toestel met lenzen mee naar Japan maar op gisteren na, hebben we dit al altijd in ons huis gelaten. De gsm’s en de kleine camera volstaan.

Onze reisgids (Insight Guides, prima boek!) vertelt ons nog een sappig verhaal over de laatste regent van Kamakura die in 1333 samen met 800 volgelingen “harakari” gepleegd heeft in een tempel vlakbij een grot. De tempel zelf is verdwenen. Eind 20e eeuw hebben ze wel restanten ervan opgegegraven. De grot kan je via een kleine boswandeling nog bezoeken. Het stelt op zich niet zoveel voor maar het is wel een belangrijke historische plaats. Heel lang blijven we er niet want Nico (en Fé en ik ook maar hij maakt daar een véél groter drama van dan wij) wordt aangevallen door muggen. We moeten dus terug voor onze drama queen.

Het is ondertussen al voorbij 17u. We stappen richting station maar worden nog verleid door een leuke koffiebar met de naam “Vivement dimanche”. Het valt ons op dat ze hier graag uitpakken met Franse termen maar deze niet altijd juist weten te gebruiken. Ik heb zo’n vermoeden dat ze “Vive la dimanche” bedoeld hebben als naam voor hun zaakje. Doet er niet toe. De koffie is heerlijk, Fé krijgt een chocomelk die ze zelf nog maar klaarmaken met pure gesmolten zwarte chocolade en geschuimde melk. We trakteren onszelf op een “gauffre”. De kaart is integraal Japans maar in hun drang om “chique” te doen zetten ze er af en toe een Franse term tussen. Gelukkig voor ons. Het is bijna halfzeven als we uiteindelijk op de tram richting huis zitten. Nog even halt houden bij onze 7/11 winkel en dan de berg op naar ons huis. We eten nog een kom rijst met curry en zijn vooral blij met onze fles wijn die we gekocht hebben. Michael laat ons nog weten dat er een nieuwe tyfoon is aangekondigd. Het is nog niet helemaal duidelijk wanneer ze aan land zal komen en waar maar we mogen ons sowieso aan hevige winden en regen verwachten. De kans dat het openbaar vervoer zal stilgelegd worden is ook reëel. Toch maar het weerbericht wat in de gaten houden!