In the the woods there is no Wi-Fi but you will surely find connection.

Our wooden house in the woods

Wifi freedom

Okatse canyon walk

Happy three

Clear message at the bottom

Waterfall

4x4 overleg

Our house in the woods

Watermeloen ontbijt

Vandaag moet er niks. Ik heb heerlijk geslapen. Om negen uur krijgen we ontbijt geserveerd in het zonnetje. Irina heeft verse spiegeleieren gemaakt en we krijgen de beste kachapuri van de vakantie geserveerd. Ook de thee met bergamot uit Azerbeidzjan en munt uit de tuin is bijzonder lekker. Verder krijg je hier bij elke maaltijd tomaten (altijd vol smaak) en komkommer. Tja, ik weet dat ik veel over eten schrijf maar in Georgië kan je echt niet anders.

Na het ontbijt zoeken we een plekje in de schaduw en zoekt ieder zijn bezigheid. Fé maakt een brugje voor de pandoeri (soort oude gitaar) van Valentina, de oudste dochter van Irina. Zij woont aan de zwarte zee maar komt ook regelmatig naar hier met haar man. Gisteren had ze ons al gezegd dat we vanavond samen muziek zouden maken en Georgisch zouden dansen… benieuwd. Op de middag dalen we af van onze berg. Toch ongelofelijk dat er niet bij vermeld wordt dat je een fourwheeldrive nodig hebt om hier te geraken. We hebben onze zware auto's hier al meerdere keren echt nodig gehad. Ook aan Okatse canyon is de weg naar de start van de highwalk een heel pittig stukje rijden. Nico amuseert zich en brengt ons veilig op bestemming. De wandeling is echt wel mooi op een aangelegd wandelpad boven de canyon. Geen kleine investering die ze hier gemaakt hebben. Deze middag hebben we trouwens geluncht met ons zevenen voor 27 euro (niet per persoon hé). We hebben voor deze prijs vier pizza's, twee liter limo, twee liter water, een cola, een Griekse salade en een soep. En het was véél te veel. We hebben nog twee pizza's meegekregen in een doggy bag. Valentina, de dochter van Irina, had ons verteld dat je heerlijk kon zwemmen aan de voet van een waterval in Lake Lomina. Onze vorige poging om te zwemmen (in Stepantsminda) was al over een heel uitdagende weg maar deze kan ook tellen. We moeten zelfs onze sterkste versie van de vierwielaandrijving opzetten. Na even zoeken vinden we de idyllisch plek. Hier zou de reclamespot van Tahiti kunnen opgenomen zijn. Echt een verborgen pareltje dat nergens staat aangeduid en duidelijk alleen door locals bezocht wordt. We trekken ons zwemgerief aan en springen in het ijskoude water. Ik pas voor het echte zwemmen maar Nico en Fé wagen zich onder de waterval. Machtig. Plots zien we de wolken heel fel opkomen. In een mum van tijd zijn we omringd door mist. We wandelen terug naar de auto. Terwijl wij door een diepe plas crossen maakt Koen nog een filmpje. Tetri is niet zo wit meer. Om zeven uur zijn we terug in ons woudhuisje en staat Irina al een hele dag in haar potten te roeren. We nemen een douche en zijn voor de helft van de tijd bezig met het verwijderen van het water vermits het doucheputje echt aan de foute kant zit. Grappig en tegelijkertijd ook een beetje schrijnend want het is duidelijk dat de man van Irina nog een aantal zaken aan het huis verder zou af gewerkt hebben. De tafel is opnieuw gedekt met diverse schoteltjes die ze bijna altijd in tweevoud voorziet zodat elk deel van de tafel de gerechten vlak voor zich heeft. Irina is echt wel iemand die met heel veel overgave kookt. Ze maakt er haar werk van om met ons een reis door de Georgische keuken te maken. De gerechten die we hier al geproefd hebben zijn anders dan in de rest van Georgië. We krijgen opnieuw een lekkere soep en diverse schotels waar we uit kunnen kiezen. De oranje wijn wordt geserveerd in terracotta kruiken. Het huis waarin we eten lijkt precies op Bokrijk. Het staat vol met oude gebruiksvoorwerpen die nog altijd door Irina en haar familie gebruikt worden. Nadat we van haar cake geproefd hebben, haalt Koen zijn gitaar uit en in een mum van tijd staat de rest van de familie bij ons in de ruimte. Irina speelt een soort drum die lijkt op een djembé en zoekt rythmes die passen bij het gitaarspel van Koen. Na een poosje zet ze Georgische muziek op die via gigantische foute luidsprekers luid de ruimte schalt. Haar man begint te dansen en al snel staan we met zijn allen op de dansvloer. We kopiëren de move van Irina en hebben de grootste pret. Dan halen ze de kleine borrelglaasjes boven. We weten ondertussen wat dat betekent. De glazen worden gevuld met chacha en de man van Valentina is de tamada van dienst. Hij legt uit dat het de bedoeling is om drie keer te troosten en telkens de glazen te vullen. Oh help deze drank bevat meer dan 50% alcohol. We hebben geen keuze. Wanneer ze zien hoe ik afzie na mijn eerste glaasje wordt er snel een glas water aan gegeven zodat ik mijn mond, die in brand staat, wat kan blussen. Wanneer de Georgische en Westerse dansen worden verdergezet zweten we alle alcohol terug uit. Het is een erg amusante avond. De Georgische muziek bevat een opzwepend ritme en dient ook goed om in groep te dansen wat altijd heel erg fijn is.