De aperitief wint het van de yogales op het dak van de oude textielfabriek.

Georgian Airways

Fabrika

Tbilisi by night

Een rechtstreekse trein van Brugge naar Brussels airport. Luxe. Georgian Airways heeft nog geen systeem van online check-in dus we gaan lekker ouderwets naar de balie waar we onze stoelen toegewezen krijgen. Twee valiezen en elk een handbagage. We zijn redelijk light gepakt voor 3,5 week rondreizen. Vier uur vliegen, meer is het niet naar dit buurland van Europa. Ook al is dit iets wat ze zelf niet graag horen want ze beschouwen zichzelf en hun cultuur als Europees. Op het vliegtuig maken we kennis met fluo-groene Georgische limonade en krijgen we ook een bekertje perenlimonade … de culinaire ontdekkingstocht is op gang getrokken. Het spuitwater smaakt erg zoutig en roept bij mij herinneringen op aan het “Vichy” water dat ik kreeg toen ik als klein meisje ging logeren bij mijn ‘bobonne’. Onze klok maakt een sprongetje van twee uur verder in de tijd als we aankomen op de luchthaven van Tbilisi. We nemen onze valiezen van de bagageband, kopen een lokale simkaart en gaan in op het aanbod van een man die ons een taxirit voorstelt naar het centrum. Het blijkt geen officiële taxi te zijn maar het is zo’n vriendelijk mannetje en hij lijkt zo blij om ons te kunnen vervoeren dat we maar meegaan in zijn verhaal. Onderweg houdt hij nog even halt zodat we onze eerste Georgische Lari (GEL) uit de automaat kunnen halen. De wisselkoers is al bij al eenvoudig: 3 gel is ongeveer 1 euro. Hij dropt ons af vlak voor de deur van Fabrika. Wat een coole hostel is dit! We hadden uiteraard al foto’s gezien op voorhand maar de realiteit is toch nog beter: een überhipsterplace. Ooit was het een oude textielfabriek, wat nog altijd af te leiden valt aan de hoge ramen en de gigantische gangen, heel industrieel allemaal, ingericht met de meest hippe vintage meubeltjes, tientallen planten, graffiti enzovoort enzovoort. De man aan de receptie nodigt ons al direct uit voor de yogales op het dak om 20u. Héél aanlokkelijk maar mijn maag zegt nu: eten! We hebben een mini-slaapzaal voor vier personen geboekt (waar we met ons drie kunnen verblijven). Alles dik in orde. Ook het sanitair is bijzonder netjes, zelfs voor een hostel. Het is iets over half acht als we ons installeren in het restaurant voor onze eerste Georgische maaltijd maar eerst een aperitief op de vakantie! Hé hé … we zijn vertrokken! Vanop het thuisfront vernemen we dat opa onze Amerikaanse huisoppas Kathleen -weliswaar met enige vertraging- kan afhalen aan het station in Brugge. Fijn! Blij dat er zo’n mooi web rond ons is als wij op vakantie zijn. Na ons avondeten gaan we nog even de stad in. Een frisse neus halen lijkt in deze een gepaste zin maar niet in Tbilisi … “tbili” betekent “warm” hebben we gelezen. Tja, het is makkelijk nog 30 graden op dit uur van de dag. We vergapen ons aan de drukte van de stad. Werkelijk overal auto’s en vooral géén verkeersregels. We waren gewaarschuwd maar toch … we zetten ons dan maar midden op een kruispunt bij een fontein en maken een timelapse met onze gsm. Iets voor tienen zijn we terug in Fabrika. Hoewel de talloze bars in en rond de site heel erg aantrekkelijk ogen, kiezen wij toch voor een douche en ons bed. Morgen opnieuw een zestal uur reizen naar Yerevan.