Mierenzoet. Magisch Mooi.

Sunrise at Angkor Wat

Angkor met een guide is must!

typisch beeld van vergroeide bomen

burning love light

kleine fijne tempeltjes

happy girl @Angkor

de laatste klim

45 min mediteren

Wekker om 4u. Het opstaan gaat wonderwel. Sitar, onze driver wacht ons op. Zo vroeg op de ochtend op pad zijn heeft altijd iets. Om 5u zijn we bij Angkor. Initieel zijn we met niet zoveel maar tegen 5u45 komen er toch een paar bussen aan. Geleidelijk aan geeft de tempel van koning Suryavarman II zich prijs aan ons. Heel spectaculair is het niet want de hemel kleurt niet rood maar geel. Toch zijn we blij dat we hier zijn. De weerspiegeling van de vijf torens in het water rondom de tempel is magisch. Rond 6u30 is het helemaal licht. We eten alledrie een pancake als ontbijt en ik drink eens een Cambodiaanse koffie. Dit is hetzelfde als Vietnamese koffie dus aangelengd met gecondenseerde en verse melk. Best lekker voor ontbijt. De honing die ik erbij geserveerd krijg, zit vol mieren ... Ongelooflijk dat ze dit zomaar op tafel zetten voor hun gasten. Mijn Westerse hygiene normen doen mij toch maar een andere pot vragen. Na het ontbijt nemen we ruim de tijd om Angkor Wat te bezoeken. Omdat dit het belangrijkste bouwwerk is van de Khmer cultuur en het grootste religieuze gebouw ter wereld, nemen we een gids mee op ons pad. We leren veel over de geschiedenis van Angkor. Ik noteer hier voor onszelf de belangrijkste elementen:

• 11e eeuw start van Angkor koninkrijk, aanvankelijk helemaal hindoeistisch

• 13e eeuw opkomst van het boedisme onder koning Suryavarman II

• 15e eeuw: na veldslagen met de Cham (=huidige Vietnamezen) en tot tweemaal toe de Siam (=Thai) verhuizen ze de hoofdstad naar Phnom Penh

• 1880: Franse ontdekkingsreiziger Mouhot ontdekt de overwoekerde stad

• 1986: Indiers verwijderen de mossen van Angkor Wat maar gaan soms te driest te werk met zuurwater met blijvende schade tot gevolg

Tot vijf maand geleden was de uitbating in handen van een prive bedrijf dat door Vietnamezen werd gerund. Na lange protesten van de oppositie heeft de Cambodiaanse overheid de uitbating terug in handen genomen. Helaas wordt het volk hier niet beter van. Het is wachten op de verkiezingen van 2018 en dan nog zal moeten blijken of er hier daadwerkelijk iets zal veranderen aan de situatie van deze arme bevolking.

Onze gids vertelt ons over de drie belangrijkste goden van het hindoeïsme: Vishnu, Shiva en Brahma. Ik kende tot voor kort niks van hindoeïsme en had mij ook niet gerealiseerd dat er hier in Cambodia zoveel mix van Buddhisme en Hindoeïsme zou zijn. In Hindu is zeven een heilig getal. Alle oneven cijfers zijn sowieso beter dan even. Mmmm not in my world! In Cambodia betaal je gigantische bedragen voor een telefoonnummer met zevens in ... De regenboog met zeven kleuren symboliseert de brug tussen aarde en hemel. Er zijn ook 37 niveaus om de hemel te bereiken vandaar dat veel tempels vaak 37 treden hebben (soms heel steile omdat het er maar 37 mogen zijn !). Ze hebben 37 jaar gewerkt met ongeveer 370 000 mensen aan deze tempel. Het is de enige tempel in heel Cambodia die naar het westen gericht is. Heel uitzonderlijk want het westen staat voor de dood. Koning Suryavarman was ervan overtuigd dat hij de tempel nooit meer afgewerkt zou zien omdat hij al in de vijftig was als de bouw startte. Hij zou de tempel dan ook gezien hebben als een soort mausoleum, een poort naar de hemel. Uiteindelijk stierf hij twee jaar na de opening tijdens een slag met Siam. De eerste oorlog met Siam hebben ze trouwens gewonnen, de tweede niet waardoor ze de streek verlaten hebben. Siem Reap, de huidige stad nabij Angkor betekent trouwens overwonnen van Siam. In Angkor Wat heeft nooit iemand gewoond. De priesters (Hindu) en de monikken (Buddhisme) woonden in een huis vlakbij en kwamen naar de plek om te mediteren. Dit betekende dan ook het “geluk” van Angkor want doordat er geen monniken in de tempels woonden, heeft de Rode Khmer enkel het huis van de monniken vernield en de tempel onaangeroerd gelaten. Twee keer per maand kwam het gewone volk daar ook (bij volle en nieuwe maan): zij bleven op het grasveld, de monikken mochten naar de tweede verdieping, de koning was de enigste die de 37 treden naar de hoogste verdieping opmocht. Net als wij en honderden andere toeristen zo'n 700 jaar later. Behalve Fé bijna niet ... Dit is de enige tempel waar het niet volstaat om een sjaal over je schouders te leggen of deze als lange rok te gebruiken. Je moet echte kledij aan hebben. Absurde regel. Nico gaat dan maar eerst naar boven en daarna Fé -met Nico zijn t-shirt en ik. Ze deden nog bijna moeilijk over de lengte van haar kleedje ook maar toen een dame met ongeveer even lange rok door mocht heb ik toch even met de bewaker geargumenteerd. Hij was dan toch maar akkoord. Nu ja, veel moeite maar voor mij niet echt een wow-moment daarboven. De hele geschiedenis van Angkor is gelukkig in het Sanskriet genoteerd op diverse pilaren in het gebouw want van de vele boeken die er waren is niks meer over. Ze waren op dierenhuiden en palmbladeren geschreven. Ook van de huizen is niks meer over. Enkel de tempels waren in steen, de rest in hout. Steen die trouwens van een berg op 72 km hiervandaan kwam! Alle grote blokken hebben gaten. Dit betekent dat ze met bamboestokken door olifanten naar hier werden gebracht, de kleinere blokken werden op bamboematten gelegd en door mensen, allemaal vrijwillig (geen slavernij), naar Angkor Wat gebracht. Een huzarenwerkje. En dan te weten dat dit niet de enige tempel is hier! Het blijft ongelofelijk dat wij hier in onze geschiedenislessen zo weinig over geleerd hebben. Het is bijna 9u als we de grote Wat verlaten. Vier uur zijn we hier geweest. Dat kan volstaan. Sitar heeft een ochtenddutje gedaan en staat ons alweer zwaaiend op te wachten. Fijn. We gaan met hem vandaag de grote Tour doen. Dit zijn de tempels in de ruime omgeving van Angkor. Deze tempels hebben we nog bezocht:

• Prah Khan: redelijk vervallen maar wel heel sfeervol, leuke foto's genomen

• Neak Pean:een klein tempeltje zonder ingang, omgeven door vier vijvers

• Ta Som: klein maar lang, op einde prachtig vergroeide boom in de deur

• Eastern Mebon: mooie olifantenbeelden

• Pr Prerup: vijf torens, nog een laatste keker klimmen voor een zicht op de omliggende jungle

Als je twee keer zes uur rekent voor Angkor kan je alle tempels bezoeken.

Sitar zet ons in Siem Reap centrum af in een verzorgd restaurant waar we een lekkere lichte lunch eten en warme handoekjes krijgen om je handen en gezicht te reinigen. Ze weten hier goed wat toeristen, die terugkomen van de tempels, nodig hebben.

Na de middag is het free-time aan het zwembad. Om 16u drinken we ons dagelijks kopje gemberthee, nu met een soort brownies. Daarna is het yogatime voor ons ... Alledrie! Nico doet voor het eerst mee. De Braziliaanse teacher Bruna geeft een heel vloeiende en aangename les. Nico vond het echt ok en wil morgen meer ... Benieuwd naar het vervolg! Om 18u gaan Fé en ik nog eens 45 min mediteren. Het gaat me wonderwel af vandaag. Ik heb heel de dag -met mijn wekker- geoefend om drie ademhalingen per uur bewust te doen. Ik probeer hier verder op te trainen. Tijdens de meditatie lukt het mij iets beter om op mijn houding en ademhaling te letten als ik continue "ik train mijn geest om hier te blijven" zeg tijdens het in- en uitademen. Ach, het lijkt zo simpel. Om 19u30 eten we allemaal samen. Het is weer fantastisch lekker, alles, maar in het bijzonder de aubergine in een korstje. Tijdens het gigantische onweer dat losbarst na het eten, schrijf ik dit dagboek nog en genieten we van de koele lucht. Dik negen uur en we zitten alweer in ons bed, net zoals iedereen hier. Morgen terug vrijwillig vroeg dag. Yoga!