"No, thank you!"

Selfie Monk

Angkor temple

Ta Phrom alias Thomb Rider temple

Fé en haar dienaars

prachtige details

Smiling faces op Bayon

Het ontbijt is om 8u maar de eerste yogales is om halfzeven. Fé en ik zetten dus onze wekker om 6u. Samen met de vrouw van de eigenaar zijn we de enige leerlingen. François, een Fransman die in Utrecht een grote yoga opleiding gevolgd heeft is onze teacher vandaag. Nog maar eens een bewijs dat je een yoga les op veel verschillenden manieren kan geven. Hij geeft veel uitleg, werkt sterk op de ademhaling en geeft ons een heel pittige yang les. Op een bepaald moment kijk ik naar Fé en krijgen we bijna de slappe lach. Man... wat is dit zwaar! Vooral omdat er tussen de verschillende poses geen tijd gegeven wordt voor cooldown. Wanneer we stabiliteitsoefeningen doen en we ons moeten fixeren op een vast punt, kies ik een mooie boom. Het is nu al warm en ik krijg bijna kippenvel van deze idyllische plek. De douche voelt heerlijk na zo'n sessie. En deze keer geen pad in onze badkamer. In ons huis in Chiro hadden we al een pad en hier opnieuw. Nico zegt dat ik minder flip op het stelen van mijn MacBook dan op de pad in de douche. Enfin ik voel me hier eigenlijk heel goed omdat heel het domein zo natuurlijk is aangelegd en de biodiversiteit bijgevolg ook heel groot is. Het ontbijt is helemaal ons ding: lekker zuurdesem brood met Franse boter en zelfgemaakte confituurtjes, homemade granola en yoghurt en vers fruit. Drink daarbij nog een citroengras-gember thee en het is gewoon perfect. Deze ochtend hebben we gebeld met de tuktuk driver die ons gisteren van de busstation heeft afgehaald. Hij sprak goed Engels en was heel vriendelijk. Bovendien vind ik ondernemende mensen altijd fijn. Hij had zijn telefoonnummer gegeven zodat we hem konden bellen tijdens onze vijf dagen in Siem Reap. Hij verdient dus een kans. Stipt om 9u staat hij aan de ingang van ons resort. Hij heeft al een concreet plan wat hij ons wil tonen. We overlopen het even samen en alles lijkt ons prima. Eerst nog even naar de shop want onze tandpasta is op na bijna vier weken reizen en dan naar het ticket office voor de dure toegangskaarten tot de tempels. We nemen een driedagen pas en betalen120 dollar voor ons drie. Vandaag gaan we niet naar Angkor Wat maar doen we wel een heel deel andere tempels in de omgeving. Een beetje opbouwen voor we naar de grote Wat gaan (morgen bij zonsopgang). Even op een rijtje wat we vandaag gedaan hebben:

• Banteay Kdei: voor ons al indrukwekkend groot en dan hoorden we dat dit een kleinere is

• Srah Srang: een mooi aangelegd meer

• Ta Prhrom: bekend voor zijn gigantische bomen die volledig vergroeid zijn met de stenen maar vooral eigenlijk van Angelina Jolie alias Lara Croft in Thomb Raider

• Een paar kleinere tempels

• Angkor Thom: de grootste stad van het koninkrijk met heel veel verschillende tempels en interessante gebouwen:

• Bayon: een ongelofelijk mooie tempel met 54 torens die elk 4 lachende gezichten hebben aan elke kant: hier wordt je gewoon gelukkig van

• Baphuon is een van de elegantste tempels van de stad en heeft op zijn zuidgevel een volledig ingewerkte grote liggende Buddha. Via heel steile trappen van 70 cm hoog en 10 cm breed kan je naar boven

• Olifantenterras

• Terras van de Leeuwenkoning

• Terras van de leprakoning

Angkor wordt het achtste wereldwonder genoemd en ik begrijp helemaal waarom. Dat moet nogal iets geweest zijn voor die Franse ontdekkingsreiziger die dit in de 19e eeuw ontdekt heeft. Heel de stad en alle tempels waren overwoekerd door de jungle. Nu nog ligt jungle tussen alle bezienswaardigheden. Ik vind het ideaal om dit alles met een tuktuk te bezoeken. Je ziet veel en kan uitstappen waar en wanneer je wil. Bovendien is dit ongeveer de enige manier om wat wind te voelen. Ik val in herhaling maar het is heeeeeet. Naar mijn gevoel 35° graden of meer. Het water drupt van ons lichaam. Je kleren zijn gewoon doornat. Heel de site is trouwens rookvrij. Wanneer Nico een Chinees ziet roken en hij dan daarna nog eens het lef heeft om zijn sigaret op de vloer van de tempel te gooien, spreekt hij hem aan. De man raapt zijn sigaret braaf terug op ... Misschien om hem buiten ons zicht toch terug weg te gooien maar toch. We hebben ons punt gemaakt. De gigantische omvang van Angkor valt niet te beschrijven. Bovendien hebben archeologen heel recent nog maar een heel nieuwe stad ontdekt. Wie weet wat zit hier nog allemaal. Ik ben heel blij dat we hier meerdere dagen zijn zodat we elke dag een beetje kunnen doen. Het is fysiek lastig want toch vaak klimmen maar ook de hitte en soms gewoon het teveel aan stenen en tempels zorgen ervoor dat een lange halve dag voldoende is. Gelukkig heb je ook overal verkopers van water en snacks. Net als kraampjes met broeken, t-shirts en kleedjes. Ze slaan er ons bijna letterlijk mee om de oren! T-shirts voor één dollar. Zelfs een soort Indische viool voor één dollar. Eigenlijk triestig want deze mensen kunnen hier nooit iets aan verdienen en denken gewoon aan een paar dollars om vanavond eten te kunnen kopen. Heel de dag loop ik 'no thank you' te zeggen. Zelfs als een man van de ticketcontrole naar mij toekomt zeg Ik 'no thank you' tot hilariteit van de man zelf en mijn medereisgenoten. Om 16u zijn we terug aan ons resort. Net op tijd voor de thee met dadelnotenbolletjes gerold in kokos. De volgende yogales laten we aan ons voorbij gaan. Tijd voor zwembad en wat schrijven. Om 18u tekenen we wel present voor de meditatie. Opnieuw 45 min zo stil mogelijk zitten en focussen op je ademhaling. Het is zo ontzettend moeilijk. Onze teacher had ons vandaag gevraagd om tussen 9u en 17u elk uur drie keer bewust te ademen. Het is me maar 4 keer gelukt om hieraan te denken. Zo basic maar oh zo lastig. Toplui trainen zich hierin door hun wekker elk uur te zetten. We gaan dit morgen ook eens proberen. Deze sessie was voor mij moeilijker dan de vorige dag. Toch wil ik dit ooit kunnen want het zorg ervoor dat je kan ageren ipv reageren. Vanuit je eigen bewuste sterkte. Tussen de meditatie en het avondeten gaan we nog even naar de kamer. Helemaal in de nok van ons dak zie ik plots een katje zitten. Hoe is dat in godsnaam daar geraakt? We helpen het uit zijn penibele situatie. Daarna is het tijd voor het avondeten. Opnieuw heel lekker en gevarieerd. Het eten is hier voortreffelijk. Helemaal mijn ding. Rond 20u30 installeren we ons elk in ons bed. Elke avond steken we met zorg de klamboe vast. Liever hier wat tijd insteken dan gestoken worden door een mug. De blazer gaat op en met de jungle geluiden vallen we in slaap.