top of page

Moet er nog een Buddha zijn?

  • Foto van schrijver: Inge Dubois
    Inge Dubois
  • 3 jul 2016
  • 4 minuten om te lezen

Nog nooit gebeurd: ik ben door mijn wekker heen geslapen. Nico wekt ons om half negen. We hebben om 10u de gratis shuttle naar BKM Shopping Center gereserveerd maar eerst passeren we nog langs het ontbijtbuffet. Tja, als je geen zin hebt in rijst, noedels, worstjes, bonen in tomatensaus of champignon-crème soep dan moet je het redden met wat fruit, yoghurt en een stukje toastbrood. Gelukkig is de chocolademelk heerlijk! De shuttlebus zet ons af in de wijk Siam. We zijn eigenlijk niet zo goed voorbereid want we dachten dat het Koninklijk Paleis hier vlakbij lag maar dit blijkt niet zo te zijn. Koen had ons aangeraden om toch zeker eens in BKM Shopping Center binnen te gaan om te verdrinken in de hoeveelheid spullen en gadgets. Nico wou nog een batterij kopen voor zijn camera maar op de officiële Sony prijzen valt niet af te dingen. De batterij blijkt duurder dan in België. Ik vind een mooie zijden sjaal en Fé een kimono, samen voor nog geen 12 euro. We kopen ook elk een mondmasker voor onze komende tuktuk ritten. Met zo'n tuktuk rijden we naar de grootste gouden Buddha ter wereld in Wat Traimit. Het is onze eerste tempel van de vakantie … Het respect voor Buddha is hier bijzonder groot. Overal zie je borden dat je geen Buddha-Hoofd mag kopen en dat een Buddha-Beeldje niet dient als decoratie. Bovendien moet het altijd minstens op heup-hoogte staan (oeps … een regeltje die we thuis niet volgen). Vervolgens nemen we de ferry naar Wat Pho, een groot tempelcomplex van Rama IV met 99 siertorens en 4 grote pagodes. Er ligt hier een Buddha van 45 meter lang en 15 meter hoog (liggende Buddha), heel indrukwekkend! En iedereen maar offeren … Op wandelafstand van Wat Pho ligt het koninklijk paleis waar er een smaragdgroene Buddha te bewonderen valt. Echter, wanneer we daar arriveren blijkt het al gesloten. Een vriendelijke man spreekt ons aan. Achteraf blijkt dat hij voor de overheid werkt en als opdracht heeft om toeristen naar de iets minder bekende plaatsen in Bangkok te loodsen. De Thaise economie zit in het slop en de overheid wil er alles aan doen zodat toeristen Thai-made producten zouden kopen. Een verhaal wat we achteraf uit twee verschillende bronnen vernemen. Een door de overheid gesponsorde tuktuk chauffeur brengt ons voor 100 bath (2,5 euro) naar de grote staande Buddha en vervolgens naar Golden Mount. Telkens wacht hij op ons. Op voorhand was ons wel gezegd dat de chauffeur even zou halt houden bij Thai Fashion (BB Fashion) waar we eventueel een „suit” of kleedje konden laten maken, Thai quaility. Voor 200 euro kon Nico een op maat gemaakt kostuum laten maken. Dit is peanuts maar als je nooit een kostuum draagt is 200 euro teveel. Omdat we ze eigenlijk wel iets willen gunnen en omdat ze mooie kwaliteitsstoffen hebben, bestelt Nico een hemd en ik twee bloesjes. We worden helemaal opgemeten en tegen vanavond komen ze de kleren brengen naar ons hotel. Benieuwd maar we hebben er wel vertrouwen in. Dit lijkt heel ok allemaal. Golden Mount blijkt nog een topper te zijn waarop we niet gerekend hadden. Deze prachtige gouden pagode ligt op een artificiële heuvel waardoor je een prachtig zicht hebt op de stad. De zon gaat net onder. Het is nog meer dan 30 graden. Deze tempel wordt ook nog heel actief gebruikt, merk je aan alles. Net als we boven zijn, begint er een eredienst. We luisteren discreet mee terwijl we genieten van het uitzicht. In Bangkok is het écht niet moeilijk om binnen een paar 100 meter van het ene uiterste in het andere te vallen: van extreme rijkdom in extreme armoede in krottenwijken, van een volledige zen-omgeving naar discotheken en shoppingmalls. Kao San Road is zo’n straat vol met bars n winkeltjes waar je prullen kan kopen. Voor minder dan een euro eet je een bord pad-thai of voor wie zin heeft, gefrituurde insecten en spinnen. Al is dat laatste ook zeker voor de toeristische attractie bedoeld want er wordt 10 bath gevraagd voor een foto. We wandelen eens door de straat maar laten het ook snel weer voor wat het is. Ons hotel is nu vlakbij. We willen nog een kleinigheid eten en kiezen hiervoor een restaurantje langs het kanaal uit. Er is live muziek en een kaart die relatief toeristisch is maar ach … we zullen nog genoeg rijst en noedels moeten eten. Voor we naar ons hotel terugkeren boeken we alvast een taxi voor morgenvroeg. Fé wil dolgraag nog zwemmen maar komt van een kale reis terug als blijkt dat het zwembad om 20u al sluit. Jammer, morgen gelukkig weer een hotel met zwembad. Nadat de man met onze op-maat kleren alles netjes op tijd is komen afgeven in het hotel (ben heel blij met mijn bloesjes!) gaan we met z’n drieën nog voor een uitgebreide voet- & berenmassage van een uur. Voor Fé en ik pure verwennerij, Nico ziet is meer af! Het is bijna middernacht als we in bed liggen. Morgen vroeg dag.


Comentarios


© 2023 by NOMAD ON THE ROAD. Proudly created with Wix.com

bottom of page