Over de goeie smaak van een 12-jarige

Op een mooie zondag in maart ga je met je dochter naar de beste reismarkt van het land. Je maakt samen met haar een bucketlist op zodat je gericht kan gaan luisteren bij verschillende reizigers: Ethiopië, Mexico, Madagascar, Mongolië en Japan. Not bad dat lijstje en toch komen we terug met het een meisje die vastberaden is om naar Laos te gaan. Of wat een goeie verteller met prachtige foto's al niet kan doen. (en er valt evenveel te zeggen over die bange vrouw die alleen maar horror-verhalen had over Ethiopië of over het koppel uit Brugge dat in een paar maanden van thuis uit naar Ulaanbaatar gereden is en vond dat de "stannekes" toch nog veel mooier waren dan het eerder eentonig Mongolië). Onze bucketlist blijft behouden maar we gaan met veel plezier in op de "goesting" van ons meisje.

Een paar reisgidsen en uiteraard een goeie kaart. Lange leve digital. Echt waar. Maar geen reisvoorbereiding zonder een grote kaart uitgespreid op het tapijt. Heerlijk.

Het plan is om veel te lezen maar niet veel concreet vast te leggen. Onthou deze zin en lees later verder hoe we dan echt vertrokken zijn.